W połowie XIX wieku większość budynków w Chicago było zbudowanych na poziomie gruntu praktycznie tym samym co poziom wody w jeziorze Michigan. Powodowało to wiele kłopotów. W piwnicach stała woda, ścieki nie wsiąkały w grunt, a miasto w związku z tym nawiedzały plagi chorób tym spowodowanych. Dur brzuszny lub dyzenteria były na porządku dziennym, a po epidemii cholery 1854 roku, która zabiła sześć procent populacji miasta, postanowiono coś z tym zrobić.
Jak w połowie XIX wieku podniesiono… Chicago